Zgromadzenie sióstr Albertynek zostało założone 15 stycznia 1891 r. przez św. Brata Alberta Adama Chmielowskiego; w tym dniu odbyły się obłóczyny pierwszych siedmiu albertynek, w prywatnej kaplicy kard. Albina Dunajewskiego, w gmachu kurii biskupiej przu ul. Franciszkańskiej 3.
Pierwsze albertynki objęły opieką ogrzewalnię dla kobiet w Krakowie przy ul. Skawińskiej 4. W 1902 r. przeniosły się na ul. Piekarską 21, gdzie dom dla ubogich już nie nazywał się Ogrzewalnią lecz Przytuliskiem; kolejna przeprowadzka nastąpiła w 1908 r. na ul. Krakowską 47. Początkowo były one miejscem noclegu dla kobiet bezdomnych, wśród których było również wiele zawodowych żebraczek, złodziejek i alkoholiczek. W następnym roku (1909), zarząd miejski przydzielił siostrom na przytulisko budynek pod nr 53, w którym zostały umieszczone chore leżące, objęte całodobową opieką.
Niemal od początku s. Brat Albert zakładał (prawdopodobnie za radą s. Rafała Kalinowskiego) domy pustelnicze, aby siostry mogły nabierać sił duchowych i fizycznych, koniecznych do wyczerpujących prac w przytuliskach. Pierwsza pustelnia powstała na Roztoczu w Bruśnie już pod koniec 1891 r. (przeniesiona w 1898 do pobliskiego Prusia). W 1902 r. siostry objęły pustelnię na Kalatówkach w Zakopanym.
Więcej na temat zgromadzenia: http://www.albertynki.pl